وقایع الاتفاقیه

بازم یه پسته طولانی ...

بازم اتفاقای بد ...

منه بدبخت ...

داستان از اون موقع شروع شد که دیدم بچه ها تو مدرسه از اینترنتو وبلاگ باهم حرف میزدن ،

اون موقع فقط آریان و محمدرضا و سجاد وبلاگ داشتن ، دوسه تا از بچه ها که الان جنگاوران رو دارن هم به وب هاشون سر میزدن ، بهشون میگفتم : بابا بیکارینا ، میرین تو وبه هم دیگه نظر میذارین که چی بشه ؟ این مسخره بازیا چیه ؟

یه مدت گذشت و منم هر وقت میومدم تو نت به وب هاشون سر میزدم ، کم کم خوشم اومد ، بیشتر میومدم ، بعد از یه مدت یه کل کل بین بچه های ما و فرزانی ها شروع شد ، که اتفاقا این کل با حرفی که من به پگاه خانوم زدم به راه افتاد ، بعد از چند روز کلو تمومش کردیمو اکثر بچه ها عذر خواهی کردن ، خوشحالم که اون حرفو زدمو اون بحثو به راه انداختم چون باعث شد دوستای خوبی پیدا کنم ، بازم یه مدت گذشت ، تا اینکه امتحانای پایان ترم شروع شد ، همون روزای اول امتحانا بود که امیر این وبو باز کرد ، بعد از یکی دو هفته هم به من پیشنهاد داد که تو وبش باهم بنویسیم ، منم قبول کردمو خلاصه ازون موقع بود که وب نویسیو شروع کردم ...

تو این مدت اتفاقای خوب و بده زیادی افتادن ، مثلا یکی از خوب هاش این بوده که دوستای جدیدی پیدا کردم ، یا مثلا این که سه تا از بچه های کلاسمون 3 شاتگان به دست رو باز کردن ، ولی خوب اتفاقای بد هم بودن ، یادمه اولیش این بود که 4 شگفت انگیز تصمیم گرفتن دیگه ننویسن ، خیلی ناراحت شدم سره اون اتفاق ، چند وقت پیش هم اون دیسو دوس و ...

اینا همه گذشتن تا اینکه این روزا اتفاقای بد یه مقدار بیشتر از اتفاقای خوب شدن ، بعد از اون قضیه و غیبت یه هفته ایه من یه سری مسائل پپیش اومده که اصلا جالب نیستن ،

حرف بستنه وبلاگ بهارستانی ها ، نگار که گفته حالش خوب نیست ، و چند تا اتفاق دیگه که درست نیست اینجا بگم ...

اما از همه بدتر این آخریه بود ، سارا و صدف ...

وقتی اومدم تو جمع وبلاگ نویسا با یکی از بچه های فرزانگان که همون سارا خانوم باشه آشنا شدم ، ارتباطه من با ایشون در حده سر زدن به وبشو سر زدنش به وبمون بود ، چند هفته پیش هم فهمیدم دوتا دیگه از بچه های فرزانگان هم وبلاگ زدن ، به اونا هم سر میزدم ، بعد فهمیدم یکی از اون دو نفر همون ساراست که داره تو دوتا وب مینویسه ، بهش گفتم سارا بهتره یا فقط تو شهر دروغگوهات بنویسی یا وبتو ببندیو با صدف بنویسی ، فقط یه پیشنهاد بود ، با خودم گفتم یا واسه حرفم ارزش قائل میشه و یه جا مینویسه یا میگه به خودم مربوطه که کجا مینویسم ، که اولی رو انجام داد ، که کاش یا من چنین ضری نمیزدم یا سارا به حرفم گوش نمیکرد ، خلاصه سارا از صدف جدا شدو به خاطر حرفه من (یا حالا به هر دلیلی غیر از این) از هم ناراحت شدن ، که اگه دلیلش من نبودم درهرصورت یه نقشی تو اون اتفاق داشتم ...

من از اینکه کسی یا کسانی رو ناراحت کنم متنفرم و برام مهم نیست که اون طرف کی باشه ، در هر صورت من اون حرفو زده بودمو باعث این اتفاقا شده بودم ، سعی کردم یه کاری بکنم ، از بیشتر از ده نفر خواستم یه راهه ارتباطی با یکی از اونا بهم بدن ، ولی یا گفتن نمیدونیمو نداریم ، یا ندادن ... دیگه کاری از دستم بر نمیومد ، بی خیال شدم ، گفتم هرچی خدا بخواد همون میشه !!!

تا اینکه یه اتفاق بدتر افتاد ...

 صبح به یه نفر اس داده بودم :

- سلام ، خوبی ؟

جوابش بدجوری حالمو گرفت :

- من با شما کاری ندارم ، همون برو منته صدف و سارا رو بکش قهر نکنن ...

شما بگین ، من چیکار کنم ؟ گریه ؟؟؟

Arguments :

1. این پستو با کلی سانسور نوشتم ، خیلی چیزا هست که نمیدونین ...

2. از اینکه کسی یا کسانی رو ناراحت کنم متنفرم ...

3. مثل اینکه منم باید بکشم کنار !...

4. پیشه خودت شاید فک کنی دیوونم ، ولی یه روزه خوب میاد اینو میدونم !...